Over Curacao

Over Curacao

Curacao is een langgerekt, droog en licht heuvelachtig eiland. Het meet zo’n 64 kilometer van noordwest naar zuidoost, tussen de andere ABC-eilanden, Aruba ten westen en Bonaire ten oosten. Op het breedste punt is Curacao 16 kilometer breed. Met 472 vierkante kilometer opervlakte, is Curacao het grootste van de Benedenwindse Eilanden (Kleine Antillen).

De noordkust van Curacao is ruig en rotsachtig, met hoge golven. Langs de zuidkust liggen goudkleurige stranden, elf kilometer lang in totaal, in de luwte van het eiland zelf. Curaçao heeft redelijke tot goede openbare wegen. U zult niet snel verdwalen maar dat is sowieso moeilijk op een eiland waar de kust nooit verder dan 8 kilometer verwijderd ligt. De zuidkust bestaat uit baaien en inhammen en langerekte stranden aan de westkant. De grootste baai echter is te vinden aan de zuid-oostkant bij Willemstad, de hoofdstad en de grootste haven van het eiland. Hier wonen de de meeste van over Curacao’s 132.000 inwoners.

Op de noordkust staat een constante, harde wind. De kustlijn met kalkstenen rotsformaties op een ondergrond van vulkanisch gesteente, is woest en wild. Hier vindt u enkele kleine dorpjes afgewisseld met kandhuizen van de oude plantages.

De westelijke punt van het eiland bestaat uit uitgestrekt heuvelachtig terrein dat voor een groot deel toebehoort aan het Christoffel Park. Dit Nationaal Park beslaat 1.820 hectare en omvat o.a. Mount Christoffel, met 377 meter, Curaçao’s hoogste punt.

De oostpunt van Curaçao is vlak en onbegroeid met enkele kleine weggetjes die leiden naar kleine inhammen.

Met een gemiddelde regenval van 510 mm per jaar, is Curaçao een droog eiland. Het drinkwater op het eiland wordt dan ook verzorgd door een grote ontziltingsinstallatie aan de zuidkust.


In het kort...

Volkslied : Himno di Kòrsou
Hoofdstad :Willemstad
Taal : Papiaments en Nederlands
Munt : Antilliaanse gulden (ANG)
Tijdzone : AST (UTC-04)
Vliegveldcode : CUR
Internet TLD : .cw
Telefoon : 5999
Elektriciteit : 110-130V/50Hz
Hoogtse punt : Christoffelberg
Afmetingen : max. 16km x max. 64km
Oppervlakte : 444 km2
Het landschap

Curaçao is verdeeld in vier geologische eenheden: de Curaçaose Lava-formatie, de Knipgroep, de Midden-Curaçao-formatie en de kalksteenformatie. Het oudste, nu bekende gesteente van het eiland is de Curaçaose Lava-formatie: een 5000 meter dikke opeenstapeling van onderzees basalt, gevormd in de diepe wateren in de Midden-Krijtperiode.

De Knipgroep is gevormd in de late Krijtperiode en bestaat uit kiezelhoudend bezinkingsgesteente. Deze aardlaag is beduidend dikker in het noordwestelijke deel van het eiland dan in het zuidoosten.

De Midden-Curaçao-formatie treffen we voornamelijk aan in het middengedeelte van het eiland. Deze dikke opeenstapeling is gevormd in de late Krijtperiode en het Paleoceen en bestaat uit fijnkorrelig conglomeraat, kleisteen, zandsteen en kleischalie.

De kalksteenformatie kan worden onderverdeeld in de Seru Domi-formatie en de Quartaire Kalksteenterrassen. De Seru Domi-formatie is voornamelijk opgebouwd uit een onderzeese rifformatie. De Quartaire Kalksteenterrassen zijn ontstaan uit veranderingen in de zeespiegel in combinatie met tektonische bodemopheffing.

Curaçao lijkt op het eerste gezicht een dor eiland. Vanwege de beperkte regenval is het zeker dat weinig type planten en dieren hier weten te overleven. Daarentegen zul je versteld staan van de diversiteit van de natuur. Een monotoon woestijnlandschap? Integendeel! Het is een terrein vol leven. De totale oppervlakte van Curaçao is 444 km2. De uitgestrekte noordkust van het eiland wordt gekenmerkt door ruwe kalksteen rotsformaties die op eeuwenoude vulkanische rotsen en verweerd terrein rusten. In het westen van het eiland vind je uitgestrekte, heuvelachtige landschappen. Het Christoffel Park bevat het grootste deel van deze landschappen. In het park vind je tevens het hoogste punt van het eiland – de fenomenale 375 meter hoge Christoffelberg. De oostkant van het eiland bestaat uit vlakke en voornamelijk dorre vlaktes, met enkele vestigingen en sommige secundaire wegen die naar en van de inhammen leiden.
De Fauna op het eiland

Reptielen
Verschillende hagedissen kunnen al zonnebadend aangetroffen worden over het hele eiland. De smalle bruine hagedissen (“lagadishi”) zijn jonge vrouwtjes, de grotere blauw-groene (“blò-blò”) variant is het volwassen mannetje van hetzelfde soort. Gekko’s bewonen de borstelige bomen en voeden zich met muggen. De mannelijke Anole (“totèki” of “kaku”) heeft een indrukwekkende, felle gele en oranje keelhuid, die hij fier uitsteekt om vrouwtjes aan te trekken en aanvallers af te weren. Daarnaast is er ook nog de ''plakiplak'' gekko te vinden. Deze heeft zijn naam te danken aan het feit dat hij zuignappen op zijn pootjes heeft en daarmee op muren kan klimmen. Verder is de plakiplak te herkennen aan zijn doorzichtige bruine kleur, uitpuilende zwarte ogen en gespreide ledematen. Alle hierboven genoemde hagedissen zijn ongevaarlijk.

De leguaan (“yuana”) is zonder meer de koning van de reptielen op Curaçao. Zijn vlees en eieren worden begeerd als zogenaamd krachtig afrodisiacum. Een bekende lokale lekkernij is dan ook leguaansoep.

Op Curaçao kunnen twee soorten slangen gevonden worden. Wees gerust, ze zijn allebei volstrekt ongevaarlijk.

Naast slangen, zijn er vier soorten zeeschildpadden: de groene schildpad, de karetschilpad, de loggerhead en de leatherback-schildpad. De eerste drie zijn te vinden rond de kleine stranden in het beschermde Shete Boka Park om hun eieren te leggen.

Zoogdieren
Het eiland herbergt in totaal elf inheemse soorten zoogdieren. Dit zijn de Curaçao witte staart-herten, veldmuizen, kleine konijnen en maar liefst acht soorten vleermuizen. De herten en vleermuizen zijn bedreigde diersoorten. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat vleermuizen een essentiële rol spelen in het ecosysteem, omdat ze de enige belangrijkste bestuivers zijn van zuilvormige cactussen, die een belangrijke bron van voedsel vormen voor veel diersoorten in droge periodes. Het is niet ongebruikelijk om geiten of ezels op straat te zien zwerven, vooral in de meer landelijke gebieden op het eiland.

Vogels
Of je nu lekker op een strandstoel ligt, een wandeling maakt langs de schilderachtige waterkant of een bijzondere tocht maakt door de dichte begroeiing, je zult zeker een aantal inheemse vogels van Curaçao tegenkomen. Er zijn meer dan 168 vogelsoorten geregistreerd op Curaçao. Minstens 51 van deze soorten zijn broedvogels, 71 migranten uit Noord-Amerika, 19 bezoekers uit Zuid-Amerika en 19 zijn zeevogels. De meest voorkomende inheemse vogel is de Trupial: een zwarte vogel met een felle oranje onderbuik en witte plekjes op zijn vleugels. Daarnaast is ook de Caribische spotvogel - de Chuchubi een veel geziene vogel. Een ander typische vogel is de “barika geel”, wat “gele buik” betekent. Dit is een kleine zwarte vogel met een felgele buik. Ben je benieuwd naar alle verschillende vogels? Ga dan een vogelspotten op het eiland! Een leuke en informatieve manier om een middag door te brengen.
De geschiedenis van het eiland

In 1449 werd Curaçao voor het eerst ontdekt door Alonso de Ojeda; een luitenant van Christopher Columbus. De Spanjaarden gaven het eiland de naam 'Isla de los Gigantes', oftewel eiland van de reuzen. Dit kwam door de massale lichaamsbouw van de oorspronkelijke bewoners; de Arawak-Indianen. Er zijn echter verschillende theorieën over de oorsprong van de werkelijke naam. De meest waarschijnlijke is afgeleid van de Portugese woorden curação (genezen) of coração (hart). Tegenwoordig staat het eiland liefdevol bekend als "Dushi Korsou" (Sweet Curaçao).

Voor de bezetting van de Nederlanders in 1634, was Curaçao onder Spaanse macht. In 1662 was Willemstad een belangrijk commercieel centrum van Trans-Atlantische slavenhandel onder leiding van de West-Indische Compagnie. Meer informatie over deze periode is terug te vinden in het Kura Hulanda Museum in Otrabanda.

Het eiland bleef tot de 19e eeuw een geliefd doelwit voor veroveraars, zoals de Britten, Fransen en Nederlanders. Het waren uiteindelijk de Nederlanders die de macht kregen in 1815.

Omdat Curaçao in de jaren '20 en '30 van de vorige eeuw een grote instroom van immigranten kende, zijn er vandaag meer dan vijftig nationaliteiten aanwezig op het eiland. Dat maakt ons ongelooflijk kleurrijk. De koloniale status van Curaçao en de andere eilanden van de Nederlandse Antillen veranderde in 1954. Vanaf dat momenten kregen de eilanden een eigen bestuur binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Op 10 oktober 2010 werden de Nederlandse Antillen opgeheven en werd Curaçao een land met eigen constitutie binnen het Koninkrijk der Nederlanden.

Tegenwoordig wordt het eiland, met meer dan 142.000 inwoners, gedragen op de schouders van de nieuwe 'reuzen': kunstenaars, artiesten, ondernemers en dromers. Ontdek het eiland waar grote ideeën geboren worden en waar moed en creativiteit zegevieren.
De inwoners van Dushi Curacao

Curaçao is met een mengeling van meer dan 50 nationaliteiten op een oppervlakte van 444 km² een ware mondiale smeltkroes. Binnen de bloeiende cultuur van Curaçao zijn deze nationaliteiten goed zichtbaar.

Afro-Caribische voorouders Met een trotse- en feestelijke cultuur vormen de Curaçaose Afro-Caribische nazaten de meerderheid van de bevolking op het eiland.

Door de geschiedenis van de slavenhandel heen, hebben de inwoners van Curaçao rijke tradities gevestigd die zowel door de lokale inwoners als de bezoekers worden omarmd. Denk hierbij aan de kleurrijke taal, de Tambú (Curaçao Blues), het eten, religie en spiritualiteit. Deze Afro-Caribische tradities blijven Curaçao tot op de dag van vandaag vormgeven.

Nederlandse invloeden De Nederlandse invloeden op Curaçao zijn al eeuwen zichtbaar op het eiland. Van de eeuwenoude koloniale gebouwen tot het juridische systeem en van de educatie tot politiek. Op scholen en overheidsinstanties is Nederlands de voertaal en honderden Curaçaose studenten vertrekken ieder jaar naar Nederland om te studeren. Na de studie keren zij dan terug naar het eiland en helpen op die manier Curaçao weer een stapje vooruit.

Wat betreft toerisme is Nederland ook erg belangrijk voor Curaçao: 40% van alle toeristen komen uit Europa, waarvan de meerderheid uit Nederland.

Joodse Invloeden De Joodse gemeenschap heeft al sinds het begin een buitengewone invloed gehad op de economie, politiek en cultuur op het eiland. Daarnaast is het de oudste actieve Joodse gemeente van het westelijk halfrond.

De eerste permanent gevestigde Joodse kolonisten, 70 Sefardische joden uit Portugal, arriveerden in 1659. Hun relatie met de Nederlands-protestantse elite was goed. Zo waren er geen wetten die Joodse mensen hinderden in hun werk of verblijf. Mede hierdoor werd de Joodse gemeenschap zeer succesvol in de handel en koopvaardij.

De rijke erfenis wordt in ere gehouden in de Synagoge Mikve Israel-Emanuel (Snoa). Deze congregatie werd in 1651 gesticht en de synagoge is continu in gebruik sinds 1732. Hiermee is de synagoge de oudste, permanent in gebruik zijnde synagoge van alle Amerikaanse continenten.
De taal die er gesproken wordt

Ondanks het feit dat Nederlands de officiële taal is en dat Engels en Spaans ook overal gesproken wordt, spreken vele inwoners Papiamentu – een aparte Creoolse samenstelling van Afrikaans, Spaans, Portugees, Nederlands, Frans, Engels en Arawak.

Historici geloven dat het Papiamentu – afgeleid van het Portugeese 'papear' – ontstaan is in de 17e eeuw als communicatiemethode tussen de slaven en hun Portugeese meesters. In tegenstelling tot andere Creoolse talen, wordt Papiamentu in alle rangen en standen van de bevolking gesproken en is het een handelsmerk geworden van het eiland.
Bekijk de prijzen van alle activiteiten en reserveer direct je plek
  Bekijk prijzen
close
open